Motorescorte
Gerrit was een fervent  motorcoureur en reed op verschillende snelle exemplaren zoals Honda, Kawasaki en Yamaha. Hij deed mee aan wegraces en had Nederlands kampioen kunnen worden.
Helaas glipte hem dat door de vingers, hij overleed veel te jong aan kanker…
 
Wanneer ik bij het huisadres binnenkom tref ik een volle woonkamer. Echtgenote, zoon, dochter, broers en zussen wachten me op. Gerrit ligt op bed in de woonkamer. Naast hem staat zijn motor, zijn trots.  Blinkend schoongepoetst. Samen met de familie baren we hem thuis in de woonkamer op. Onafscheidelijk van zijn motor.
Het lijkt bijna vanzelfsprekend om een motor met zijspan te kiezen voor zijn laatste rit naar de kerk en de begraafplaats. Na overleg kiest de familie uiteindelijk voor Gerrits eigen bus. Een bus vol gereedschap waarmee hij altijd aan het klussen ging. Deze moet wel wat aangepast worden, zodat zijn kist erin kan. Alles is mogelijk met zoveel handige familieleden. De passagiersbank wordt eruit geschroefd. Zussen gaan naar de Zweedse woongigant en kopen gordijnen voor het afdekken van de gereedschapstellingen  aan de wand. Op de vloer wordt een vlonder gelegd om de kist veilig te vervoeren. Gerrits werkbus ondergaat een complete metamorfose en wordt een prachtige persoonlijke rouwauto.
Over de afbeelding op de rouwkaart hoeft de familie niet lang na te denken. Op de voorzijde prijkt een foto uit Gerrits jonge jaren, natuurlijk op zijn motor.
Op de dag van de begrafenis lopen we in een lange stoet van familie en genodigden door de wijk naar de kerk. Gerrit voorop in zijn eigen bus met achter het stuur zijn zoon.
Tegen het einde van de uitvaartviering klinkt geronk van motoren. Zo zacht mogelijk,  om de sereniteit in de kerk niet te verstoren, stellen Gerrits motorvrienden zich buiten de kerk in een erehaag op. Als de familieleden Gerrit de kerk uit dragen, draaien zijn motorvrienden de gashendel flink open. De klokken luiden het afscheid, maar worden overstemd door het luid geronk en gebrul van de motoren. Rondom de kerk blijven mensen verwonderd staan en fietsers stappen af. De wereld lijkt even stil te staan en de lucht wordt gevuld met louter nog het geluid van de motoren.
Op zijn laatste rit naar de begraafplaats escorteren tientallen motoren de bus van Gerrit, weer met zijn zoon achter het stuur. Bij Gerrits huis houdt de stoet even stil en worden de gashendels nog eenmaal vol open gedraaid. Een allerlaatste eerbetoon aan een fervent motorrijder.