Kleine Max
Wanneer ik de woonkamer binnenkom tref ik de familie aan. Moeder, een zoon, een dochter met hun partners en 6 kleinkinderen in de leeftijd van 5 tot 13 jaar. Vader /opa is overleden. Ze willen heel graag dat hij thuis opgebaard wordt in het kleine kamertje, zijn hobbykamer.
Voor de kleinkinderen is het de eerste keer dat ze met overlijden te maken hebben en ze vinden het heel spannend. Dat betekent dat ik extra duidelijk vertel wát we gaan doen en waarom.
Iedereen wil helpen bij de laatste verzorging, zelfs de kleinkinderen. De een kijkt toe, de ander wil juist iets doen. Kleine Max helpt opa de sokken aan te doen, Job doet de knoopjes van het overhemd dicht en de oudste kleindochter Liza wil opa scheren. Het verloopt allemaal heel natuurlijk. Wanneer opa zijn mooie pak aan heeft leggen we hem op bed in zijn kamer die intussen al gezellig gemaakt is. Er zijn kaarsen neergezet, bloemen en foto’s.
In de dagen die volgen zijn de kleinkinderen druk met tekeningen voor opa. Max kleurt in het boekje “Merijntje muis neemt afscheid” en de oudere kinderen schrijven en tekenen in het boekje “Dag Lieve…..” Zo zijn de kinderen bezig met het afscheid nemen van opa. De volwassenen zijn in de weer met het uitzoeken van de kist, de kaarten, de advertentie en de locatie van het graf waar opa straks begraven wordt. De kist halen we samen op bij het kistendepot. Zo is de kist al eerder in huis en kunnen de kinderen hun handjes met verf op de kist zetten en er wensjes voor opa op schrijven.
De dagen rijgen zich aaneen en de dag van het definitieve afscheid is ineens daar. De rouwauto komt voorrijden en de kleinkinderen vergapen zich aan de deftige zwarte auto. Het is bijna feest als ze horen dat ze om beurten in de auto een stukje mee mogen rijden. Er is plaats genoeg op de brede voorbank. Drie van huis naar de kerk en de andere 3 van de kerk naar de begraafplaats.
Na de afscheidsdienst in de kerk rijden we in een lange stoet naar de begraafplaats.
Kleine Max van 5 stapt uit de auto. Hij heeft zijn laarsjes aan én zijn schep bij zich.
Dapper stapt hij achter de kist aan, zijn handje in de grote hand van papa. De schep stevig vast, want hij gaat helpen zijn opa te begraven.