Doe het zelvers
 
‘We willen alles zelf doen”. Dat is het eerste wat ik hoor als de koffie ingeschonken is en ik de kring rondkijk na mijn vraag hoe dit gezin afscheid van vader wil nemen. “Dat kan... en wat verwachten jullie dan van mij? Wat wordt mijn rol?”
“Jij hoeft alleen maar in de gaten te houden of wij overal aan denken.”
Aan de slag! De tekst voor de kaart is al klaar. Ik lees deze door met mijn “uitvaartoog” en zie dat ze het tijdstip van de ceremonie zijn vergeten. Klein detail…
Twee zonen gaan in de schuur bezig met het maken van de kist. Ze hebben in de weken voorafgaand aan het overlijden van vader al een bouwtekening van internet geplukt en er wordt driftig gezaagd en getimmerd. Op de bodem maken ze een matras van stro, vader Piet moet natuurlijk wel zacht liggen. Samen wikkelen we hem in een zachte flanellen doek en leggen hem in de kist.
Wanneer de houtkrullen opgeveegd zijn richten we de schuur, waar Piet altijd aan het klussen was, in als opbaarkamer. Met een vloerkleed en bloemen wordt het al snel huiselijk. Kaarsen erbij en de ‘aula’ is klaar.
Ondertussen is het een komen en gaan van vrienden en familie. Ze brengen maaltijden, bloemen en troost. Ik zorg ondertussen voor de afspraken bij het crematorium, de aangifte van overlijden bij de gemeente en andere administratieve zaken.
De volgende dag  bespreken we hoe ze de ceremonie willen invullen. Vader was een Bourgondiër en hield van een lekker hapje en een borreltje. De beheerder van de locatie waar de afscheidsceremonie gehouden wordt vindt  het prima als de familie zelf hapjes maakt. Hij zorgt voor vaders favoriete borrel.
Dan is de dag van het afscheid daar. Dochter Marieke rijdt haar vader in zijn eigen ‘klusbus ‘ naar de afscheidslocatie. Schalen met hapjes staan tussen de bloemen op de kist.  Alle gasten staan aan statafels en rondom de kist. Verhalen worden verteld, herinneringen gedeeld, muziek gemaakt. Met een lach en een traan neemt dit gezin afscheid van vader Piet. Buiten vormen de gasten een erehaag. Een borreltje in de hand. Zo wordt Piet zelf uitgedragen door zijn kinderen terwijl de gasten een proost op het leven van Piet uitbrengen.