Live Muziek

Het is zomer en ik zit bij Anja aan bed. Haar vriendin schenkt verse muntthee in grote glazen. Heerlijk bij dit warme weer. Anja is erg ziek, ze praat moeilijk wanneer we haar afscheid bespreken. Daar waar nodig vult haar vriendin aan. De inrichting van haar huis stuurt me in gedachten al een bepaalde kant op. Ik zie overal Boeddha beelden, geschilderde mandala’s, kleurige kleden hangen aan de wand. Anja is een spirituele vrouw en een natuurmens.  Ze vertelt dat ze begraven wil worden op een natuurbegraafplaats, in een wilgentenen mand. De uitnodiging voor haar afscheid wil ze op papier, met vergeet-me-niet-zaadjes erin verwerkt. Wanneer je deze uitnodiging later in vochtige grond legt komen er na enkele weken plantjes tevoorschijn. Een blijvende herinnering van en aan Anja zelf.

Slechts enkele dagen later hoor ik van haar vriendin dat Anja gestorven is. Samen verzorgen we Anja. Haar lichaam masseren we met geurige olie en wikkelen haar in een katoenen doek. Eigenlijk zoals je baby’s inbakert. Beschermend en koesterend. Zo ligt ze in haar mand, omringd met bloemen uit haar eigen tuin.

Het is een warme dag als alle gasten bij elkaar  komen bij de ingang van de begraafplaats. Iedereen heeft wilde bloemen meegebracht, geplukt in de tuin, de berm of een weiland.

In een lange stoet lopen we met Anja, gedragen door haar vriendinnen, naar de boskapel. Houten banken staan in de schaduw van dikke eiken en oeroude beuken.  Anja’s mand staat in het midden op vijf boomstronken. Verlicht door lantaarns en kaarsen. Familie en vrienden omringen haar. Als groet legt iedereen zijn of haar bloem op haar mand. Woorden van liefde en vriendschap worden gesproken en herinneringen worden gedeeld. Zo herdenken en vieren we het leven van Anja.

Na het tweede muziekstuk wordt het stil onder de bomen. Volgens de planning moet er nog een derde stuk komen. Ik zie de begraafplaatsbeheerder, met een steeds roder wordend hoofd, verhit aan knoppen draaien. Hij kijkt mij enigszins wanhopig aan. De batterijen van de installatie zijn op…

Blikken schieten heen en weer. Vanuit de stilte is de natuur plots hoorbaar.

Alsof de vogels in de bomen door hebben dat er iets mis is beginnen ze nog harder te zingen en te fluiten. Iedereen begrijpt zonder woorden dat dit misschien wel zo moet zijn. Prachtige livemuziek die Anja begeleidt tijdens haar laatste gang naar haar graf.