Oma’s servies

Een paar jaar geleden:

Ik word gebeld door Jozé. Ik ken haar als vriendin van mijn zus. Jozé wil graag met mij praten over haar afscheid. Ik reageer wat terughoudend omdat ik weet dat ze in het noorden van het land woont. Ik vraag me af of dat nu wel zo handig is, een uitvaart regelen op zo’n afstand. Tot Jozé me haar verhaal vertelt... Ze heeft de diagnose Alzheimer en wil haar uitvaart geregeld hebben, voor ze geestelijk niet meer in staat is dat te doen. Ik besluit haar te helpen. Ze komt naar Twente waar we haar afscheid tot in detail bespreken.  De uitnodigingskaart, de kist, de ceremonie. Het liefst wil ze een informele bijeenkomst. Een klein groepje familie en vrienden rondom haar kist en tijdens deze bijeenkomst koffie, thee en Monchoutaart. Hierbij wil ze graag het servies gebruiken dat van haar oma is geweest. Alleen bij heel speciale gelegenheden werd dit uit de kast gehaald.

Een bijzonder verzoek, omdat dit wel in het crematorium gebruikt moet worden.   De medewerkers van het crematorium gaan gelukkig akkoord, helemaal als ik beloof zelf af te wassen.

We maakten het draaiboek compleet en namen afscheid. Wanneer Jozé zou overlijden kon ik vanuit Twente al een boel zaken regelen en dan afreizen naar het Noorden.

De tijd verstreek. Zo nu en dan kreeg ik een mailtje van Jozé waarin ze me op de hoogte hield van haar toestand en nog wat details doorgaf. Ik merkte dat ze steeds warriger werd en na een tijd werd het stil. Er kwamen geen mailtjes meer. Van een kennis hoorde ik dat ze opgenomen was in een verpleeghuis waar ze volledig leefde in haar eigen, voor ons verwarde, wereld.

Voorjaar 2016. Op een avond krijg ik het bericht dat Jozé overleden is. Met een plaatselijke ondernemer regel ik de eerste zorg. De volgende dag reis ik af naar Friesland om het draaiboek voor haar afscheid verder in gang te zetten.

Op de eerste dag van de lente zaten we in een kring om haar kist. De theekopjes stonden, zoals Jozé dat wilde, op haar kist. Geen plechtige toespraken maar luisteren naar muziek en herinneringen ophalen aan het leven met Jozé. In die kring drinken we koffie en thee terwijl het door ouderdom aangetaste servies lekt en sporen nalaat op haar kist, op deze speciale gelegenheid voor Jozé.