“De ballonnenboom”
Laat in de avond gaat de telefoon. Een jonge vrouw is plotseling in het ziekenhuis overleden.
Anne is nog maar begin dertig en heeft 2 jonge kinderen. Een drama, de dood was ineens daar. Ik spreek met haar echtgenoot, ouders en schoonouders af de volgende morgen bij ze te komen.
Met een beetje lood in de schoenen bel ik de volgende dag aan. In de woonkamer waar ik word ontvangen heerst verslagenheid en ongeloof. Ik heb weinig tot geen woorden om ook maar enigszins troost te bieden en dat benoem ik dan ook. Beter zwijgen dan holle woorden.
De echtgenoot en familie vertellen het hartverscheurende verhaal.
Voorzichtig pols ik wat zij nodig hebben om afscheid te nemen. Sam van 2 heeft door dat er iets ernstigs aan de hand is, maar nog niet precies wat. Lisa van 5 beseft het maar al te goed. We besluiten dat er veel aandacht zal zijn voor en met kinderen bij het afscheid van Anne. Anne was dol op kinderen. Alle genodigden worden dan ook gevraagd hun kinderen mee te nemen naar de uitvaart.
Het is een heldere zonnige dag in de winter wanneer we Anne gaan begraven. De afscheidsbijeenkomst vindt plaats in een intieme kapel.
Met alle genodigden zitten we rondom haar kist. Op de treden naar het altaar liggen kussentjes waar de kinderen op liggen en zitten. Anne wordt in het licht gezet. Iedereen steekt waxinelichtjes aan die we rondom haar foto op de kist zetten. Na de verhalen en de herinneringen van de volwassenen leest een van de vriendinnen voor de kinderen het verhaal van “Kikker en vogeltje” voor. De plaatjes uit dit prentenboek verschijnen op een groot scherm en de kleintjes leunen ontspannen in de kussentjes.
Wanneer de bijeenkomst is afgelopen rijd ik met Anne en haar familie langs haar huis. De andere gasten vertrekken al naar de begraafplaats, waar het kantoor van de begraafplaatsbeheerder vol hangt met gekleurde helium ballonnen. Hij deelt ze uit en wanneer we met Anne aankomen op de begraafplaats rijden we door een haag van familie, vrienden, bekenden én hun kinderen. Allemaal met een felgekleurde ballon. Na troostende woorden bij het graf laat iedereen de ballon los als groet naar de hemel waar Anne nu is. Echter ver komen de ballonnen niet, we waren vergeten dat het graf pal onder een dikke eik ligt. Één voor één schieten de ballonnen vast tussen de takken.
Zo krijgt Anne op deze koude, zonnige dag een graf onder de ballonnenboom.