In de columns die Wies maandelijks schrijft in het weekblad "Hallo Almelo", krijgt u een blik achter de schermen van de uitvaart en alle zaken en verhalen die daarmee samenhangen.
Soms met een lach, soms met een traan, maar altijd Puur Persoonlijk!
De ‘zure matjes’ van oma
Aan het einde van de middag gaat de telefoon. Een mevrouw
wil weten of ik tijd heb om de aanstaande uitvaart
van haar moeder te regelen. Moeder leeft nog, maar het
gaat slecht. Omdat de wereld van een zelfstandig uitvaartleidster
er binnen tien minuten weer anders uit kan
zien, spreken we af dat ik naar het verzorgingshuis kom
waar moeder woont om haar wensen en die van haar familie
te bespreken.
De sfeer in de slaapkamer van de moeder is stil en sereen.
Er wordt gewacht op het naderende einde. We verplaatsen
ons naar de naastgelegen woonkamer en in
grote lijnen bespreek ik met de familie wat er na het
overlijden moet gebeuren. Waar moet ze worden opgebaard?
Gaat de voorkeur uit naar begraven of cremeren?
Wie doet de laatste verzorging? Wie kleedt haar aan?
Dat soort vragen. Na een uurtje verlaat ik het verzorgingshuis
met in mijn hoofd een ruw scenario van wat
er straks geregeld moet worden. De ‘inkleuring’ van het
afscheid komt later wel.
Vier uur later overlijdt moeder. Samen met haar dochters
verzorgen we haar en trekken haar haar mooiste
jurk aan. De haren in de krulspelden, want ze verzorgde
zich altijd goed.
In de dagen erna zijn we bezig met het rouwdrukwerk,
de advertentie en komen we langzamerhand uit bij het
vormgeven van de plechtigheid in het crematorium. We
besluiten een tafel in de aula neer te zetten waarop elk
kind en kleinkind iets van oma kan neerzetten wat hem
of haar aan oma doet denken. De tafel staat vol met gebreide
sokken, boeken, puzzelboekjes, foto’s en veel
kaarsen die aan het begin van de dienst door de familie
worden aangestoken. Het staat symbool voor verbondenheid
en in het licht zetten van de overledene.
Wat opvalt is de grote pot met ‘zure matjes’ die op tafel
staat; een steevaste traktatie na elk bezoek aan oma. Ze
worden voor de laatste keer uitgedeeld aan iedereen
die bij het afscheid van oma aanwezig is.
En zo zorgen de zure matjes voor zoete herinneringen.